şiddetle büyümüş çocuk

ülkemizin kırsal kesimlerinin acı gerçeğidir. tabi eğitimli bilinçli ama dengesiz insanın olduğu heryerde şiddet kaçınılmaz gerçketir.

yazar aşağıda kendi hayatından kesitlerden bahsedecektir;
zordur şiddetle yetişmiş bir çocuk olmak. baba sevgisinden yoksun kalarak büyümek. burada babayı kınamak suçtur bu yaşlara gelindiğinde. o da küçüklüğünde aynı durumla karşılaşmı hatta daha fazlasını görmüş olması muhtemeldir. hele birde üzerine eğitimsizlik eklenirse... ki biz yeni nesil şanslıyız. bizi bilincinde olmadan da döven baba şimdi bizleri okutup bir konuma getirmek için çırpınıyorlar.

ama acı gerçek şu ki işin daha korkunç yanı çocuklukta bile yakınılan durum olan o anneye hiç el kaldırmsaydın be sevgili baba. ona inen tokat, kalbe inmiştir o tokatlar ve daha niceleri. işte odur geleceği sarsan. faklı bir çocukluk, büyüdüğünde farklı bir insan olmana sebep olan.

siz siz olun bilinçli, bilinçsiz çocuğunuza rica ediyorum şiddet uygulamayın sonra duyacağınız pişmanlık hayatınızın yarısını kapsar.
örnek;
(bkz: meo ne ki la nın babası)

not: devam edecektim içim depreştiya la.

kimse mi şiddet görmemiş entry girilmeme sorunsalı.

vay mk senin baba. fena imrendim şuan tek sıkıntı çeken benmişim ya la.