bugün

kırk yılda bir açılıp son ses dinlenen eski sevgiliye hitap eden şarkıların kimseye gitmemesidir. o kadar değersizlerdir hayatta bazen. hiç bir desteği olmayacağı gibi bir de arkandan kuyunu kazmak seni iyice çökertmek için yapmayacakları şey yoktur. oysa zamanımız kötü müydü hiç hatırlamaz bile o anları. ilk elini tutuşunu mesela. aklının ucundan bile geçirmez en yakın arkadaşını sana sarkması için gönderirken. insanlar çok sever elinde koz bulunmasını. yapmayacakları şey yoktur bunun için bir kez kin bürümüşlerse. ne acı ki bu işin sonunda dönüp kendine baktığında beğendiği bir durumdadır. daha güçlü duracaktır darbelere karşı çünkü bir kez öğrenmiştir kazık atmayı. geri dönüp baktığında ise üzülen tek kişi sen olursun sanırım. böyle şarkıları dinleyip dinleyip aşkı, sahiplenmeyi, koruma iç güdüsünü bulamadığın onlarca kısır aşk için üzülürsün. alıp oradan oraya attığı sen için ağzını açıp tek laf etmeyen insan şimdi mutlu. sen ise sigara dumanına bulanmış odanda şizofrenik bir biçimde olmayan onlarca duyguyla boğuşursun.
eve atılan eski sevgilidir. muhtemelen kaşardır.
güncel Önemli Başlıklar