bugün

gençliği yavaş yavaş gözünün önünden geçen adamın söylemidir. olgun bir meyve dalından düşmeye hazırlanan bünyenin sitemidir biraz.

hiç ummazdım gençliğimin "akp" iktidarı ile geçeciğini çünkü benim ilk okul da ki ülkem bu değildi benim hayalim de bu yoktu. gerilemeyecekti ülkem. muasır millet seviyesine çıkacaktık halbu ki. hayat bilgisi kitabımız da ki gibi gülen, renkli ailelerin bireyleri olacaktık.
sırt çantalarıyla ülkesini gezen çocuklar gibi olacaktık hepimiz. kapadokya'yı,urfa'yı,hasankeyf'i,mardin'i görecektik. korkmadan !. ne bizim dinimiz kimsenin derdi olacaktı ne de başkasının dini bizim. pis ellerini sürmeyecekti 70 yaşın da ki öküzler temiz vücudlarımıza.

hiç ummazdım gençliğimin çoğunu aşık olduğum zamanlar olarak hatırlayacağımı. deliler gibi seveceğimi kendıme yakıştıramazdım. 4 yıl gözlerimi kör edecek birşeyın bir kişinin olacağını kimse ınandıramazdı bana bir kaç yıl önce.

hiç ummazdım bir zamanlar hayal ettiğim sahneye çıkıp perdenin arkasın da bekleyeceğimi. hiç ummazdım gençlik ateşiyle sahne heyeceanının harman olacağını.