ülkenin çivisinin çıktığı gerçeği

o çivi zaten her hep çıkıktı. 80 yıl içinde 3 darbe , bir başbakan asma , 2 postmodern darbe , inkar , imha , asimilasyon , camilere eşek bağlanması , alevi katliamları , eşcinsel cinayetleri , töre cinayetleri , iç savaş ....

dünyanın çivisi çıkmış.

zamanin civisi cikik.

dersi boş kalmış sınıf gibiyiz. işin kötü tarafı yan sınıfların da dersi boş gibi. sınıfta, öğrencilerin çeyreği kadar da dışarıdan gelen ve okul ile alakası olmayan serseriler de var. sınıf başkanı da boka sardı, eteği tutuştu. ne yapacağını bilemez halde.

öğrenciler tedirgin. acilen okula geliş sebebi olan eğitim ve öğretim görmek istiyor. Aksi takdirde serserilere uyacaklar. yan sınıflar çoktan azıttı. örneğini gördükleri için onlar gibi olmak istemiyorlar.

Dışarıda kolej sahibi bi şerefsiz var. paralı okul konusunda ısrar ediyor. eli kanlı o şerefsizin. silah para vs her şeyi var. deneyimli de bu göt.

okul müdürü bu şerefsizden medet umuyor. ne olduğunu bile bile. sınıf başkanı da aynı düşüncelere sahip. Öğrenciler tehlikenin farkında. problemi biliyorlar ama çözüme ulaşamıyorlar. ellerinden gelen tek şey var: dua etmek.

Bu kaos bi an önce bitsin diye dua etmek...

bazen ümidi kesiyorlar. Bu cahil bırakılmış serserilere kendileri savaş açmak istiyor. Bu savaş herkesi etkiler. Eğitim yarıda kalır. öğrencilerden kayıplar olur. bunları bilip dua etmeyi yeğliyorlar.

işte böyle herkesin görüp de değişmek için can attığı gerçektir.

(bkz: 18 mart ankara saldırısı)

Halk laftan anlamaz. Olaylar durmaz. Üstüne on kıta şiir yazılsa anlatılamaz.