ölümden kaçışın olmaması

bazı durumlarda şansımız yardım etsede, o ya da bu şekilde hayatımızın sonlanacağı herkes tarafından bilinir. insan kendini hayatın akışına bırakır ve o günün geleceğini düşünür, bazen üzülür, bazen ise umursamaz.

27 haziran 1998 adana - ceyhan depremi esnasından evinin balkonundan atlayan bir vatandaş yoldan geçmekte olan kamyonun kasasına düşüp, çarpmanın etkisiyle bayılmış ve mersin e intikal etmiştir. kamyon şöförünün farketmesiyle uyandırılan kişi farklı bir yerde olduğunu anlamış, üzerinde pijamalarıyla şoka girmiştir. vatandaşlar aralarında para toplayıp vermişler ve geri dönmek için yolun karşısına geçmeye çalışan kişiye araba çarpmış ve hayatını kaybetmiştir.

çare bulunamaması bundan kaynaklanmaktadır. ölümle alınmaz mı boyumuzun ölçüsü?

her nefs ölümü tadacaktır (ali imran. 185)

insanı korkutan dehteşe düşüren hatta kafayı yemesine bile yol açacaığını düşündüğüm durum ki ben öleyim.bir itirafta da bulunayım ki ölümden deli gbi korkuyorum sözlük.sırf bu yüzden psikologa gtmeyi düşünyorum.