çocuk sesine tahammül edemeyen huysuz adam

Küçükken sövüp şu sıralar kendisine dönüştüğüm adamdır.

geçen gün eve geldiğimde komşunun çocukları vardı. önce televizyonumu işgal edip filmimi yumurcak tv'yle değiştirdiler. Sonra mesaj yazarken yatağıma gelip üstüme atladılar. Kafama yastıkla vurdular falan.

Tabii bu arada bağırışlar hiç kesilmiyor. "Ağğğğ heheheh huhuuhuuhu niyahhh" sesleri adeta beynimi kemirdi amk.

çocuk sesi derken normal konuşma kastediliyorsa sözüm yok, ama amaçsızca ve acımasızca, aynı zamanda nedensiz bir ağlama* ise orada durulup düşünülmesi gerekmektedir. Zira bu duruma tahammül eden insanın elini öpmek gerekir**

bir haber vardı bulamadım ama tam bu konuyla ilgiliydi, urfa veya adanada yaşlı bir amca sokakta oynayan çocukların üzerine makineliyle ateş açıyordu sanırım... işte o yaşlı amca burdaki huysuz adama tekabül ediyor...

bi de şu versiyonları vardır;
(bkz: çocuk sesine tahammül edemeyen koca)
(bkz: çocuk sesine tahammül edemeyen komşu)

çocukken ses yaptığında babasının hunharca saldırısına uğramış erkektir.

genelde top da keserler
(bkz: keserim topunuzu)
(bkz: dağılın lan!)

hayatın ağır yükü altında ezilmiş, kafasını dinlemek isteyen ve rahatlığı sessizlikte bulacağını düşünen biçare, zavallı insan...

içinde yaşama sevinci kalmamıştır. oynayan, bağırıp gülüşen çocukların sesinden daha fazla insanı mutlu eden başka bir ses var mıdır acaba?

dağ başında ev alsın adamıdır.