çalıştığı iş yerinin adını söylemeye utanan insan

çalıştığı yere göre kimi zaman haklı olan insan modelidir.

efenim para kazanırken başkasının sırtından geçinmeden kendi el emeğiniz ve/veya göz nurunuzla kazandığınız bütün paralar meşrudur. helaldir veya helal yolla demiyorum din kısmını karıştırmak istemediğimden.

nedense bazı insanlar ısrarla çalıştığı yerin ismini söylerken utanır sıkılır. anlamsız..
misal gidilen bir düğünde, sünnette veya bir toplulukta herkes tanışır sohbet eder biri mühendis biri öğretmen. e biri de komi. ama nedense utanır arkadaş söylerken komi olduğunu niye ulan demek istersin gayet meşru bir iş. ekmeğini kazanıyorsun işte diğerleri gibi. aşağıdaki insan utanır mı merak ediyorum açıkçası?

-hacı sen ne iş yapıyorsun?
-hocam ben de pezevenklik yapıyorum alınterimle.....
-!!!!!!

görmek de istemem bu tipleri et satan aşağılık pezevenkleri. sahi var mıdır ki bunlarda ar duygusu?

ha tanım yaptık kimi zaman haklı dedik. o da şu çalışırsın çabalarsın senden daha aşağılık insanlardan daha çok hem de. ama görürsün o olmuş bilmem nerenin nesi. kaypak. başkasının sırtından. işte o zaman utanırsın ama asla kendinden değil. utanırsın kendi işini söylemeye çünkü sen o işi yapandan daha fazlasısın.

ve şudur ki aslolan eğilmemektedir, kimsenin önünde menfaat için.

genelde hizmet sektöründe çalışan insanlardır gerekçeside müşteriyle ilişkide olunan işlerin ikinci sınıf iş olarak görülmesidir ki bence emek verilen her iş saygı görmeye değerdir. işinizin saygı görmesi için bir oda, bir masa ve bir bilgisayara gerek yoktur bu sizin çok çalıştığınızı aldığınız parayı hakkettiğinizi göstermez.
(bkz: memur)

-senin iş neydi şevket abi?
+çapa
-....
+iç hastalıklar la...
+lavman falan işte
-haa annadım abi