bugün

nedense hep karizmatik bir hareket gelmiştir bana.
biliyorum, bir gün beyaz atlı prensimi yumruğuna zeytin çekirdiği yuvarlarken görüp aşık olacağım.
''ağzından çıkan şeyin kimsenin görmemesiyle alakalı bir durum olsa gerek.'' diye düşünülen bir davranış biçimi...
belki de hepimiz içten içe zeytinlere kin besliyoruz. *
Amcamın hayat felsefesi olan hareket. adamı ne zaman görsem akşam yemeğinde bile zeytin çekirdeği tükürüyor arkadaş. Zeytin çekirdeklerini ağzındamı biriktiriyor diye merak etmiyor değilim doğrusu.