bugün

andrei platonov'un "can" isimli romanında zikrettiği bir cümle. Cümlenin tamamı şu şekilde;

"Gel hiçbir şey düşünmeden yaşayalım, yokmuşuz gibi..."

Romanın geneline yayılan güçlü diyaloglarla birlikte ele alınan bu cümlenin, davetin en sarsıcı yanı "yok olma" özlemini eylem ile faaliyate geçirme halidir. Ve ipleri, kaderi tamamen kendi eline almak isteyen insanın çabası gizlidir. Bir kabullenme veya oluruna bırakma yoktur burada. "Düşünmeden yaşayalım" denirken "yaşamın için eriyip gidelim" demeye de getirebilir "Bu hayatta zaten düşünmeye değer bir şey yok" demeye de getirebilir. Burada ilginç olan nokta "yok olma" haline geçerken, bu özlemi dile getirirken lafı dile getiren kişinin yanına bir başkasını da almak istemesidir. Peki bir insan neden bir başkasıyla yok olmak ister? Cevabı aslında çok basit;

birbirinde gerçekten varolmayan, bir araya gelemeyen iki kişinin kavuşmak, vuslat için yok olmayı yeğlemesi son derece doğaldır.
güncel Önemli Başlıklar