bugün

kendine göre haklı, bizlere göre haksız olan dededir. namaz için camiye girsek ''illa bir itlik vardır kafasında ondan gelmiştir'' düşüncesine kapılan dededir. ağzımızla kuş tuttuktan sonra iki dakika havada asılı kalsak dahi biz serseriyiz.

ben böyle bir dedeyle 10 yıldır yaşıyorum. anlatayım;

sabah namazına kalkabilmek için saati kurar ama sanırım bana inat kurmadan yarım saat önce kalkmış olur ve o namaz kılarken saatin alarmı kulağımı tırmalarcasına öterek uyanmamı sağlar. kalkacağın saate kursan tam süper olur, yarın işim gücüm var desem bile kısık sesle ''hayırsız evlat'' yaftısını yapıştırı verir. annem ve babam dışardan geç gelmeme kızmazken o kızar ve serseri arkadaşlarımda ne aradığımı sorar.

yüksek sesle müzik dinlediğim için terbiyesizimdir.
stv yerine kurtlar vadisi pusu izlediğim için hayırsızımdır.
eve geç geldiiğim için serseriyimdir.
bayat ekmek yerine taze ekmek yediğim için görgüsüzümdür.
(bkz: daha gider bu)

kendi halinde takılan mülayim bir genç olduğunu kat'iyen kabullenmez ve saçınıcı ilk ağrıtan kişi olurlar.
(bkz: çok dertliyim be sözlük)