bugün

çocukluğumu yaşayamadım. arkadaşlarım sokakta oynarken ben gözyaşlarım eşliğinde camdan onları seyrederdim. dedem beni lunaparklarda gezdirmezdi, yaşlıydı. sonra birden öldü zaten. mutlu bir çocuk olamadım, hep dışlandım. azarlandım. halbuki yaramazlığım da olmazdı. tek lüksüm sobanın üstüne tükürüp, köpürmesini zevkle izlemekti. ha birde tükenmez kalemle koluma dövme yapmak...
hiç kavga etmeyen, her daim mutlu çiftlerin kafasını da yaşayamadım.
efsane bir ankaragücü bestesidir, kesinlikle dinleyiniz.
Mutlu olamadım. insanlardan yana yüzüm gülmedi. Açmadan soldu çiçeklerim. Bu gidişat nereye varır bilmiyorum.
görsel

Şu yalan dünyada yaşayamadım.