bugün

günümüz insanının en büyük sorunlarından biridir. insanın yaşarken hak ettiği değeri vermemek kıymetini bilmemek ölünce ah edip vah etmektir. insanı yaşarken mutlu etmezsen gönlünü almazsan öldükten sonra arkasından ağlasan başında ah edip vah etsen ne olur? nankör bu insan evladı. öldükten sonra arkadan ağlayacak kadar da yüzsüz. evet.
sonradan üzülmektir.
artık çocuklar bile oyuncağını kırdıktan sonra değerini anlıyor.
o yüzden canlı cansız bunun farkına varılması gereken durum. mesela dün gece rüyamda deprem oluyor ve ben kuzenler kardeşler ve annemin üzerine kapaklanıyorum fakat annemi kaybediyorum tabii rüyamda. fakat rüyada bile anneyi kaybetmenin acısı nasılmış nasıl bir acıymış anlıyor insan. rüyamda içim cız ediyor içimde sıcak bir şeyler akıyor. işte bu kaybetmenin korkusu. gerçeğini düşünmek bile istemiyor insan. yataktan fırlıyor ve direkt telefona sarılıyorum anne gayet keyifli derin bir oh çekiyorum. değerini bilin. her şeyin.