yalnızlığın büyülü çemberi

yalnızlığın yalnız olan insanı içine çektiği çemberdir.

diğerleri vıcık vıcık birbirinin içinde yaşarken ve bu vıcıklığa rağmen senden bile daha yalnızlarken kendi kendini dinlemekten zevk aldığın bir çember oluşturmak. diğerlerinin birbirlerinden aldıkları güçle tutunmaya çalıştıkları hayat senin için hiç bir anlam ifade etmiyorsa çok da korkmazsın yalnızlıktan. başkasından aldığın nefesle yaşamaya karşısındır çünkü sen. başkasının seni korumasına, seni sarmasına , seni sevmesine hatta. çünkü bunların hepsi sana acziyeti ve insanın insana muhtaç yapısını anlatır hiç konuşmadan hem de. sen yalnızsın diye içini ısıtan güneş o sapsarı ve hastalıklı sıcağını insanların üstüne yaymaktan caymayacaktır hiç bir zaman. sen yalnızsın diye hiç bir kuş eşine aşiyanına uzak durmayacaktır. hiç bir ağaç dallarından fırlayan o ay yüzlü tomurcukarını saklamayacaktır. sen yalnızsın diye hiç bir öküz gelen geçen trenlere bakmaktan kendini alıkoymayacaktır. senin yalnızlığın dünyayı hiçbir şekilde etkilemeyecektir kısacası. kimin umrundasın ki sen? kocaman bir tepside bardakların birinden taşmış minicik bir su damlasısın nasıl olsa...birileri içse sana kanmaz, içmese susuzluktan yanmaz. olsan da olur olmasan da...

en iyisi olup olmadığını düşünmeden yaşamak.

güçlüdür yalnız insan herşeye gögüs gerebilir ihtiyacı yoktur kimselerin onu iyi görmesine de.her daim düzenini saglayabilir.parasını alın teriyle kazanıp eve gelince rahat nesef alıp,huzur içinde yaşayıp ölebilir.çevresindekiler iş ve ev arasında gidipte gelebilir. herşey bir günaydın sonra hoşcakal ile de sonuçlanabilir. yalnızlık güçlü duvarlar örer.öyle kolay olmaz herşeye katılması.çekimserdir.iyidir.kendi içinde ne kadar zengin duygular bulundursada kimseye anlatamaz.güvenemez.güvenirse yara alacagını bilir . gücünü duvarlardan alır ağlamaya bir omuz bulamaz. bekledikleri olmaz.hayalleri hayal olmaz .hayal dahi kuramaz hale gelir.monoton bir hayatın baş rolünde oynar.çogu zaman insanları beklemekle geçer bu arada nasıl oluyorsa kendi hayatının sorumluluklarını da kimseye muhtaç olmadan yerine getirir. yalnız insan yücedir. ustadır.karşısına gelen insanın söylemek istediklerini hareketlerinden anlar.zekidir.tahammülü yoktur yalana dolana çünkü kendine hep dürüst olmak zorundadır. asidir .asildir.bazen dedigim dedik bazen masum, rengarenk biridir. yalnızlıgın öyle büyülü tarafı vardır ki her büyü gibi kötüdür. alışkanlık olur. hep birşeyler istenir hayattan bende katılayım digerlerine ayak uydurayım.yadırganmayayım. seveyim sevileyim. sevmeyi becerirde hepsi kendi içinde kalır. hep kendinle kalır.kendine kalır.çemberi kıramaz.nutku tutulur. kıranı bulamaz.bu yüzden yalnız insan hep kendine mahkumdur.