bugün

ünlü polonyalı kemancı henryk wieniawski'nin ilk eseridir. 1846/47 yılında, keman ve piyano için yazılan bu eser belçikalı kemancı lambert massart'a ithaf edilmiştir.

mi majör tonundaki eser 20 ölçülük bir piyano girişiyle başlar. piyanonun ilk ölçülerde duyurduğu ezgiyi keman partisinde daha zengin bir biçimde ve gene aynı çok sesli halde duyarız. 8 ölçülük bu kısımdan sonra kemanın o eşsiz tınısını duyurur besteci bize. gene 20 ölçü boyunca dinlediğimiz bu tatlı bölüm kemanın 7-8 ölçülük bir kadansıyla son bulur. sonraki moderato bölümde ise keman ve piyano birlikte çok eşsiz bir melodi sunarlar. 30 ölçü süren bu bölümden sonra kemanın 24 ölçü boyunca durmadan 16'lık notalar çaldığı birinci varyasyon gelir. bu varyasyonu piyano, aynı baştaki yapıya benzer stilde yazılmış 8 ölçüyle bitirir. bestecinin tamamen legato olarak yazdığı ilk varyasyondan sonra kemanın kısa kısa çaldığı üçlemelerin olduğu ikinci varyasyonu duyarız. bu varyasyon boyunca piyano kemana birlik notalarla eşlik eder ve varyasyonu tıpkı eserin ilk başındaki stilde yazılmış 8 ölçüyle bitirir. üçüncü varyasyon kemandan dört sesli akorlar, ricochet onaltılık üçlemeler, bağlı çift sesler, altılamalar, pizzicatolar duyduğumuz ve piyanonun sekizlik akorlarla eşlik ettiği * eserin en renkli bölümüdür. bundan sonra gelen 24 ölçülük andante başlığı taşıyan bölümde ise, önceki üç varyasyonun telaşı son bulur gibidir. bu bölümün son 7-8 ölçüsüne kadar kemanın alto tınılarına sekizlik üçlemelerle eşlik eden piyano, son 8 ölçü boyunca soprano seslerde oktav olarak ezgiyi duyuran kemana tremolo akorlarla destek olur. final başlığı taşıyan son bölüm a tempo'dur *. 24 ölçü boyunca sekizlik üçlemeler, senkoplarda gelen üç sesli akorlar ve uzun gamlar çalan keman ve piyano, son 4 ölçüde benzer partiyi çalarak eseri çoşkuyla sonlandırırlar.

wieniawski'nin opus 1 numaralı bu eserinde karşımıza çıkan her şey * bestecinin, kemanın teknik sınırlarını sonuna kadar kullanmanın yanında melodik zenginliğe de ne kadar önem verdiğini bize kanıtlar.