uçak yolculuğunda ortada oturmak

üçlü koltuğun ortasında oturmak.

bu bir isyandır hacım. bu siktiğimin uçağını nasıl yapmışlarsa, adamlar tonlarca ağırlıkta uçağı havaya kaldırıyor ama kimse o ortadaki elemanın mağduriyetini düşünmüyor lan. pencere kenarında olsan keyfine diyecek yok, dönersin kıçını dışarıyı seyredersin. koridor desen keza aynı. hostesi kesersin, yan tarafta oturan hatuna iş atarsın, ya da ne biliyim hiç olmadı ufaklığı çıkarıp otsbir falan çekersin.

peki ya ortada oturan eleman napsın amına koyim? zaten önündeki koltukla arandaki mesafe sik kadar bişe.* pencereden bakmaya çalışsan, yandaki eleman sanki tapulu malı gibi bütün camı işgal ediyor pezevenk. azcık bakıyım desen, çekiveriyor siktiri oracıkta.

-kardeş yer değişek mi biraz?
-neçün gardaş?
- dışarıya bakıyım biraz. ilk defa biniyom ben merak ettim dışarıyı.
- ben de ilk defa biniyom gardaş. kamaraya çekiyom hem.
- ver işte ben devam ederim.
- yok bilmezsin sen. karışma bende.
- senin ben amına koyim gardaş.

ortadaki eleman napsın şimdi gardaş? o elemanı kimler öpsün ıssız mekanlarda?

ilk defa entry giriyom, nerde bu sözlüğün emniyet kemeri?

kucak kucağa oturarak giderilecek problemdir. türbülans olursa karışmam.