bugün

Her sözlük yazarının başına genellikle gelen durumdur.
şu an yaşıyorum bu durumu. evimde güzel güzel yemeğimi yerken arkadaşımın beni gelip alması ve evimden çok uzaklardaki bir semte gitmemiz ile diğer arkadaşın hadi call of atalım demesiyle bimlediğim bir semtte hiç alışık olmadığım bir internet cafe deneyimi yaşıyorum. nolur beni evime bırak lan. hadi hep birlikte bana acıyalım.
edit: yazarken harf hatalarım uykusuzluğumu, call of yerine call off yazmamda ne kadar oyun kültürü yoksunu olduğumu gösteriyo. o değilde bu caeler gece 12de kapanmıyo muydu? öyleyse ben niye hala buradayım?
edit 2: o değilde bu fps younlarını oynarken galiba bir tek beni midem bulanıyo. arkadaş adamlar kan revan ooo yea felan ben böğğk midem.
(bkz: çıt)

direk aklıma bu geldi. kırılmak nedir, uykusuzluktan kırınılmaz, açlıktan olur o olsa olsa. *