bugün

türk solunun antiemperyalist niteliğini yitirmesi ile aynı nedendir.
müsbet milliyetçiliğin menfi milliyetçiliğe evrilmesiyle türkiyedeki islami kesimin bilinçsizleri ırkçılaştı. ve zati türkçülüğün veya herhangi bir ırkçılığın anti emperyalist olması mümkün değildir.
türkçülerin söylemlerinin ve ihtiyaçlarının değişmesindendir. birisi sorabilir tabi, hangi türkçüler diye? onu ben de bilmiyorum.

türkçülük dediğiniz zaman aslında bir mitten bahsettiğinizi unutmamalısınız. osmanlının ve türki devletlerin çöküşünün yaklaştığı bir dönemde, tam da osmanlıyı çözülmeye iten sebeplerden birisine yönelik bir tepkiydi aslında türkçülük. o ölçüde de anti-emperyalistti. aslında bu anti-emperyalizm sadece bir kısım söylemlerde idi. yoksa 600 yıllık osmanlı tarihinde bir kez olsun devlet-i ali'ye yar olmamış toprakları osmanlı mülküne katma fikrinin ne derece anti-emperyalist olduğu da su götürür.

ancak bugüne gelecek olursak, 21. yüzyılda daha hala 19. yy dogmalarıyla büyütülen beyinlerin bir "megalo idea"ya kendilerini kaptırmalarını çok doğal karşılamak gerek. deli yürekle yatan, polat alemdar kalkar neticede. dün insanlık öğretemediğimiz, ahlak öğretemediğimiz, kendin olmayı kendi kararlarını almayı öğretemediğimiz çocuklardan bugün ağızlarından akan salyalar eşliğinde "bizim ceddimiz yunanları doğradı, ermenileri kesti, avrupayı titretti" cümlelerini işitmek kimseyi şaşırtmamalı. bu aslında geçmişe özlem, tarihe saygı falan da değil. fatih görseydi bu nesli, belki onların barbarlıklarından tiksinirdi. bu daha çok, kendisi olamamış bir neslin, tarihi kahramanlarla kendisini avutması, fantastik karakterler yaratarak kendine bir hayat kurmasıdır.

peki ne olur bu gidişin sonu? vallaa, sorunun cevabını yakınlarda arayalım isterseniz. mısır halkı da görece yakın bir geçmişte arap milliyetçiliği masallarıyla kandırılmıştı. haklı sebepleri de vardı kendilerince. yanı başlarında bin bir hileyle vatanlarına yerlleşmiş bir avuç yahudinin kurduğu bir bir devlet yükselmekteydi. milyonlarca arap, bu bir avuç yahudiyi mi yok edemeyecekti? o araplar ki, endülüse islam sancağını çekmişler, batı açlıktan geberirken adeta antik yunanın zenginliğini yaşamışlardı. ama gerçekler öyle olmadı pek. o bir avuç yahudi, dört tarafını kuşatmış olan araplara yar etmedi o toprakları. bugün hangi yönetici mısırda iş başına gelirse gelsin, anti-semitik söylemler, arap milliyetçiliği falan... hep aynı masallar anlatılır mısır halkına. ama biri de çıkıp cesaret edemez israile kurşun sıkmaya. akılları varsa etmezler de zaten!

ne yahudileri övüyorum, ne arapları aşağılıyorum. gerçekler bunlar maalesef. türkçüsü, islamcısı, ulusalcısı... türkiyede yaşayan milyonlarca insan da eğer içine daldıkları o rüyadan bir an önce uyanmazlarsa, 20-30 yıl sonra bizim de durumumuz çok farklı olmaz. artık yarattığımız sahte dünyadan çıkıp, kendimize bir boy aynasında bakmamız lazım.