türkiye de sağlıkçı olmak

Gecenin gündüzünün olmamasıdır. Ailenin yüzünü görememektir. Genç yaşında bir canın tüm bakımını ve hayatı ihtiyaçlarını üstlanmektir. Azraille defalarca aynı odada bulunmaktır. insanların son nefeslerine şahit olmaktır. Sırf hastası sıra bekledi diye hemşireye/ doktora dayak atabileceğini sanan insanların sağlığına hizmet etmektir. 112 acile çalışırken kurşunlanmak, kaçırılmaktır. Acilde vaka anonsu geçerken gelen hastanın eşin/ annen / arkadaşın çıkmasına rağmen ağlaya ağlaya müdahale etmektir. Sağlıkçı olmak kolaydır ya. işimizi yapmazsak ölüyorsunuz falan.

Devlet bünyesinde çalışmak ayrı dert, özelde çalışmak ayrı derttir. Devlet hastanelerinde çalışırken sürekli saldırıya uğrama tehlikesi altındasınızdır. Üstelik bunu yaptığı için kendini haklı gören bir kitle tarafından. Öğretmenler herhangi bir durumda çalıştığı yere gitmezken, sağlıkçılar gerekirse hastanede yatıp hastanede kalkmak zorundadır her zaman elzemdir. Özel hastanelerde ise çok çalışır emeğinizin karşılığını alamazsınız. Geceniz gündüzünüz bir olur. 24 saat nöbetten sonra bi 16 saat daha izinsiz nöbete çağrılabilirsiniz. işin özeti en elzem fakat en çok çile çeken meslek grubudur.