bugün

herkes tarafından ezilmek, kullanılmanın verdiği duygudur.

bir ingiliz olarak sizleri dinliyor, atalarımdan ruhlarınıza af diliyorum.
(bkz: ezikliğin kekremsi tadı)
altına edesin gelir ama tuvalet bulamaz da kendini sıkarsın kıvranırsın ya işte öyle birşeydir.
istediği zaman herşeyi yapabilen ama bunu farketmesi için "yumurta-göt-gelmek" üçlemesinin gerçekleşmesi gerektiğini bilmesi gereken insan topluluğu dugusu.

(bkz: türkiye finlandiya maçı)
asil kandan olmayanların anlayamayacağı deyip ırkçılığın kitabını yazarcasına sözlükten vatan kurtarırken; kürtlerin ırkçı ifadelerini görünce dellenip "pis kafatasçı ırkçılar" diyebilmektir mesela.

mesela, sözlükten atıp tutarken, iş icraata geldiğinde sus pus olmaktır.
mesela, diyarbakır'da bayrağımız indirilirken, diyarbakır yerine istanbul'da gösteri yapmaktır.
mesela, istanbul'un göbeğinde apo için özgürlük standı açanlara, selahattin demirtaş için seçim standı açanlara tekme tokat dalmaktır.

not: ispanyol kürdüyüm.

adamlar contayı o kadar sıyırmış ki "atası atatürk olanlar anlayamaz" diyor. allah size akıl fikir versin demekten başka bir şey diyemiyorum. hayattaki en büyük ve de tek övünç kaynakları mensup olduğu etnik köken olan ve bununla övünen biri zavallıdır, zavallı.
kendini bir millete ait hisseden insan kesinlikle özgür değildir.

taflan
Türk olmak bir şans
Tabi bunu türk olmayan anlayamaz
insanı özel hissettiren bir şey.
bir ingiliz olmak değildir.

çayı şekerli içen bir millet iflah olmaz. olmamalı.
herkesin hissedemeyeceği bir duygu.
bu duygu anlatılmaz yaşanır. hele bir de türklerin tarihini okuyorsan ben niye türk değilim dersin kendine. dünyanın gidişatını değiştiren asil bir milletiz.