bugün

üzgünüm. türk milletine göre kuran arapça yazılmış bir romandır ve roman bittiğinde kimse bir şey anlamaz. açayım;

tanım: dinsiz kalmış ırkın, geleneğinden saparak inandığı tanrısını görüş biçimi.

-- malum her millete bir peygamber gönderildiğinden bahsedilir, türklerin peygamberi ise araptır bu fuzuli bir şey olabilir ama şu sonuçları çıkarır:

1) türk kurandan bir bok anlamaz: kuran sözde insanlara öğüt veren bir kitaptır, bir müslüman o kitabı okur bilgilenir, hayat konusunda öğütler alır insanlar iyi davranır ve dininin gereğini yerine getirir. bu normal olanıdır çünkü kuran-ı kerim insanlığı düzeltmek için indirilmiştir. içinde iyi bir insanın nasıl olması gerektiği anlatılır.

-- ama gel gelelim bir türk bunu okur, anlamaz geveler ağzında bir şeyler; ne bok anlar "hiçbir şey". lafa gelince müslüman olur gezinir. imam çıkar namazda okur, oda ayakta okur ne bok anlar bilinmez secdede okur ayakta okur, okur babam okur.

2) kadir gecesi gelir, türk açar kitabını yasin okur; ne dediğinin önemi yok başlar okur bitirir. ayet ile duayı birbirine karıştırır bir türk; kuran ayetlerden meydana gelir; tanrının emirlerinden; dua ise tanrıya yalvarmaktır ama türk kardeşim bilip bilmeden okur geçer. sanar okuduğu şeyde allaha yalvarıyor, bildiğin sana emir veriliyor; sen ise anlama çabasında bulunmuyorsun.

-- ama n'apacaksın türk kardeşim, sen arap peygamberine aşıksın onun diline kölesin. sen cahilsin. yazacağım çok şey var ama şuan boş olduğu geldi aklıma;

asla şunu anlayamayacağına eminim: din kültürden ibarettir, din gelenektir. beni eksilemeden önce inanıyorsun madem git mealini oku türk kardeşim.

beni eksile, ama hemen sonrasında bir meal edin körü körüne inanma elin dinine.

edit: iyi yanı bir çok insana meal edindirttim gece gece.