bugün

üç büyüklerin güzide ve nadide transfer politikası. * anadolu takımlarıyla kıyaslanmayacak büyük bir bütçeyle yola çıkmalarına rağmen gelen başarısızlıklara binaen kendilerini boş geçmeyen savunma falan bırakmayan topçuyu alma eğilimi, trendi..
hani güdük bir mantık. bu mantığa göre 34 haftanın 20 haftasında rakip boş geçmediğine göre 20 futbolcuya talip olunmalı. bir kısmı da gelecek sezon için gündeme oturtulmalı. o derece! kimse demez ki bu adamları çok aman aman olduğu için mi gündeme aldık yoksa bizde mi bir sorun var? defans falan yapamıyor muyuz yoksa?
klişedir ama yıllar evvele dair bir gerçektir diyerek şu ilhan cavcav'ın dahi afrika'dan ordan burdan yapmaya kastığı transferler, altyapıya verdiği önem dahi şu üç büyüklerin ne yapmaya çalıştığından daha iyidir kuşkusuz. en azından bir rasyonel tutum var, izleniyor yerinde görülüyor.
aklıma bir söz geldi, yazayım. deneme-yanılma tandanslı:
(bkz: yaraya tuz basmak)
edit: üç büyüklere karşı ekstra motive olmuş futbolcu. maç seçmiş, çok mu? yıldızları ve taraftarı sağlam bir takım görünce niye top oynamasın?