bugün

sınıf öğretmenliğinin okuması kolay olması sebebiyle olayı abartan insandır.
muhetemelen ilkokulu patates boyayarak geçiren, kendini gıdım ilerletemeyen insanın patates kafasından uydurduğu düşüncedir.
bütün ana dersleri veren bir dal olduğu için en zor olan öğretmenlik dalıdır. keza patates boyamak nere fen matematik sosyal vermek nere?
sınıf öğretmenliğini resim derslerinde serbest çalışma yapmayı, beden derslerinde bol bol oynamayı sanan yurdum insanının absürt zihniyetidir.

zira bu eğitim ve dünyadan bihaber olanlar canım ülkemin birleştirilmiş sınıflı köy okullarını dünya gözüyle bir kere bile görmüş değillerdir.

sınıf öğretmenliği emektir, karşılıksız sevgidir, sabırlı çabadır. sınıf öğretmenliği para mesleği değildir; vicdan mesleğidir.

sınıf öğretmenliği karda kışta yolda kalan arabalarla yolu olmayan köy okullarına giden, odunu kömürü olmayan okullarda kendi çabasıyla sobayı yakan, çorabı yırtık öğrencisine çorap, kalemi olmayan öğrencisine kalem, defter alan vicdan sahibi kişilerin işidir. sınıf öğretmenliği hayatı bizlere öğretip elimize tutuşturan, canım ülkemde kıymeti bilinmeyen, bu yüzden de emeğinin karşılığını öğrencilerinin bir gülen gözlerinde arayıp bulan öğretmenlerin işidir.

yani canım ülkem, sınıf öğretmenliği patates boyatmaktan çok daha anlamlı, derin ve saygı duyulası bir meslektir.