bugün

-çok sıkıcısın leyla.
+ay gerçekten mi ciciiim?
-evet leyla hala acıyor. neden o kadar çok sıktın ki sanki.
yılmaz erdoğan der ki dünyanın en sıkıcı insanı yalan söylemeyen insandır. ne kadar doğru bir şey olduğunu biliyorum yalan söyleyince milletin ağzı götüne varıyor gülmekten doğru söyleyince de sıkıcı oluyoruz. yalan mı?
mükemmelliğin tek kötü yanı sıkıcı olmaktır.(kimin söylediğini unuttum)
tabi her sıkıcı olan bu tanıma giremez.
türkçe karakter kullanmayarak tersine çevirilebilecek bir hadise.
(bkz: sikici bir insan olmak)
Doğru kişilerle tanışmamaktır. Sanırım herkesin kafasına göre birileri vardır bu dünyada.
kendi kendimi ifade ederken, çekinmeden ifade ettiğim yargıdır. hiç çekinmem direkt söylerim.
zaten bende çekingenlik hep vardı. birde üniversiteye başladım daha beter oldum. inanın üniversiteye gitmeseydim daha iyi bir karaktere sahip olabilirdim. en azından bu kadar kurallara bağlı biri olmazdım...

bilirsiniz, müzik biriyle dinlenilir, yine bir yeri biriyle gezebilirsiniz. ama kitap her zaman tek kişiliktir. tek başınıza okur ve yorumlarsınız. işte bende kitap gibi biriyim. kendi kendine yeten, başkasına ise sıkıcı gelebilecek klişe bir tipim.
sıkıcı bir insan olmaktır.
bukowski okumamışlığındandır.
Bir türlü olamadığım şey. Bu durumdan sıkıldım.