bugün

Ne güzel olurdu denilen şey.

Ne dert ne keder. Ne karmaşa. Akşamları ay ışığında balığa çıkmak. Sonra o balıkları sahil kenarında mangal yapmak ve bir iki kadeh bir şey içmek ne güzel olurdu.

Ne terör ne kavga ne curcuna ! Yok olur giderdi. Bazen rüyalarıma girmiyor değil. inanıyorum. Yada inanmak istiyorum. Ama hiç olmayacak onuda biliyorum.

Ne Pasifik bana davet gönderecek. Belkide gönderir diye bekliyorum. Ama hiç gelmiyor.

Tanrım. Bu hayat neden böyle. Gitmek istiyorum. Ama olmuyor işte.

Neden bir okyanus ülkesinde yaşamadım. Bu hayat sanki bana ait değil diye düşünüyorum. Ama yinede olmuyor.

Ne kadar özgür olursa olsun uçamayan kuş gibi. Saklı cennetlerde mahkum bir esir misali okyanusa hasret gidiyorum.

Okyanus. Hep olabildiğince özgür mü ?

Hatırası olmayan yer. Zivahdeyano kasabası. Pasifik kıyısında bir yer. Oraya birgün gidip arızalı olan teknemi onarıp arkadaşlarımla balığa çıkmak istiyorum...