bugün

Eskiden kızlara Önem atfeden bir gencin artık gòzlerinin gerçeğe açılmış olmasıdır.

insan olgunlaştıkça kadınlara olmadık değerler yüklemekten de vazgeciyor. Ben sevişiyim yok ağıma düşüreyim derdinde olmadım hiçbir zaman birini. Önceleri ićimde bir sevme ihtiyacı baskın gelirdi sonra bunu sorguladım. Sevilmeye değerler miydi gerçekten o kadar?

Buna değer olanı nereden bulacaktık? Bulsak bile sevgi neydi? Emekti. Zahmetli bir meseleydi.

Fedakarlık ve sorumluluk isterdi.

Ben de yarar zarar hesabı yapıp vazgeçtim bu sevme huyumdan.

Şiirden de, sanattan da beni gereksiz bir duygu yükü altına sokacak her şeyden uzak durma kararı aldım.

En nihayet kadınları ihtiyaçlarımdan arı bir gözle izlemeye karar verdim. Ve onlarda, beni onlardan soğutacak nice özellikler buldum.

Biz olmasak siz neye yararsınız diyerek Kilitledim kalbimin kapısını aşka.