bugün

evet son günlerde sık sık dikkatimi çeken konu.
fak cocuklar veya yaslılar su ve mendil sattıklarında sanki dileniyormuscasına bir el veya kafa hareketi yapıp onları uzaklaştırmaya calıstırmak.

halbuki daha az kırıcı olarak saol ihtiyacım yok denebilir.

sen kimsinizde böyle artistlik yapıyorsunuz.
satanlara sözümüz yok.

zorla almamız için ısrar edenleredir sözümüz.

bir de bunların gül satan (!) modelleri var. Allah düşman başına vermesin.
siz hiç bir starbucks çalışanının abi allah rızası için bir mocha iç dediğini gördünüz mü? bu adamların yaptığı birebir dilenciliktir. madem çalışıyorsun sattığın ürünün bir fiyatı olmalı. ne verirsen ağbe demekle olmuyor bu işler. kaldı ki geçenlerde kör bir adam gördüm. çakmak falan satıyordu. hem ihtiyacım var hem de adama yardım olur diye 2 çakmak aldım 5 liraya. amına koyim biri bile çalışmadı çakmakların. hangimiz körüz acaba dedim devam ettim yoluma. ha, vicdanımı sikeyim para vermeden edemiyorum bunlara. her para verdiğimde de aklıma norveç'te durakta bekleyen çocuğa montunu veren insanlar geliyor aklıma. ne güzel ülkeleri var lan. biri muhtaç olduğunda herkes destek veriyor çünkü çok sık rastlanan bir durum değil. türkiye'de üst geçit merdivenin her kademesine konuşlanmışlar. hangi birine yetişeceksin?ü