bugün

Gunumuzde cogu insanin ideal edindigi hayattir.
Akranlarima baktigimda, onlarinda benim gibi cok buyuk hedefler pesinde olmadan ''yirtmaya'' calistigini gozlemliyorum. Kacinilmaz gercek, imkanlar el verse hirs yapacak oldugumuzdur.
isin aci olan tarafi bizlere standart bir hayati en ideal yasam bicimi olarak sundular, belki de bu yuzden koreldik.
Zamanin kosullari her defasinda 'standart bir hayatin'' yeterli olacagini dogruluyor ya; en aci olani da bu.
37 yaşımda taşraya yerleşerek esnaflığa başlayınca gireceğim yaşam. Şafak sayıyorum resmen.

(bkz: Neden geldim istanbula)