bugün

spor ister evde ister spor salonunda yapılacak olsun öncesinde mutlaka yaşanılan duygu. 
eğer evde yapılacaksa, durum az çok şöyledir; salona gitmeye üşenildiğinden eve gerekli gereksiz aletler doldurulmuş, bu yapılırken de salona göre ne kadar hesaplı olduğu düşünülmüş, bir hevesle evde yer kalmamacasına aletler tıkıştırılmıştır. bir süre sonra en basitinden, kondisyon bisikleti gömlek asıcı olarak kullanılmaya başlanır ve üşenmenin en geçerli mazereti de 'çok yorgunum'dur.
spor salonu kısmı içinse; genelde bir spor salonuna aylığa göre ne kadar da hesaplı olduğu düşünülerek bir yıllığına kayıt olunmuştur ama daha bir aydan sonra üşenme duygumuz yine harekete geçmiş ve bu sefer de salonun uzaklığı ya da havanın kötülüğü bahane edilmeye başlanmıştır.
oysa ki spor, üşenerek değil hayatın bir parçası haline getirilerek yapılırsa faydalı olur diyerek, bugün artık geç oldu da yarın düzenli spora başlamayı ümit ediyorum.
Eskiden spor yapardım şimdi bakkala gitmeye üşeniyorum.
Bir gün yapıp ertesi gün yapmaya üşenmektir.

Hayır yani üst üste 3-5 gün yapsak arkası gelecek ama yok.