sozlukte keciseviciligin yukselisi

hani bi hikaye mi, atasözü mü tam hatırlamıyorum, vardı, koyunun bulunmadığı yerde keçiye çelebi mi derlermiş, yoksa koyunun olmadığı yerde keçiye mi hallenirlermiş öyle bişey, (bu konu hakkında net bir bilgim yok zira zoofilinin gelenek olduğu bir coğrafyada yaşamıyorum) uludag sozluk de takip etmediğim zaman aralığında öyle bir yer olmuş, daimi düzülen keçiler türemiş ortamda.
ve anladım ki keçi olup da çelebi sıfatına layık görülmek için çok da üstün meziyetlere sahip olmak gerekmiyormuş *. üç beş sikik sosyoloji terimi paralayınca, türkçeye başka dillerden apartılmış kelimeler sokmaya kasınca, "çok genel kültürlü* ve aşırı zeki" diye etiketleyiveriyolarmış adamı. diyenler olacak ki şimdi, "keçi durumdan hoşnut, keçiyi düzenler-yüceltenler (neyse kelimelerin üstünde çok da durmaya gerek yok) hoşnut, keçi egosunu tatmin ediyo, diğerleri de tapmaya adam bulmuşlar über insan muamelesi yapıyorlar * sen niye kurulu düzeni bozmaya çalışıyorsun?"
cevap basit: zoofili midemi bulandırıyor.

not: keçi seviciliğe bir de latince terim bulalım, zira zoofiliden daha spesifik bir konu olarak ele almış olduk bir kere, kaprofaji mi desek, kaprofili mi, ama yok doğrusunu yazalım kaprafili diyelim bundan sonra.deyin.