sozlugun sabaha karsi sessizligi

evlinin evine köylünün köyüne gitmiş ve de pc başında kalmak zorunda olanların siyasi sataşmaları, gerzeklikleri , türlü abazanlıkları , geyikleri ve bilgi kırıntılarını geride bırakmış yorgun sözlükle ve hafif bir müzikle sabahı beklerken , sözlüğe bakıp iç burkuntusunu sözlükle birlikte yaşamaktır

(bkz: bir zamanlar buralar şen şakraktı, allı beyazlı çağalar vardı)

civardaki sesler kesilince, apartmandaki sesler kesilince, evdeki sesler kesilince odasında pusan nöbetçi yazarların ortaya çıkardıkları melankolik sözlük okuma halidir.

onlarca abazan yazarın yazmaya saldırmasından daha huzurlu bi hava verir sözlüğe.

keşke abazanların çığlıkları olsa da bu sessizliği bozsun istersiniz