sozlesmesi feshedilmis futbolcu buruklugu

zor bir psikolojik durumdur. hele genc iken gelecek vadeden topcular arasinda gosterilip bir turlu tutunamamissan ve hala 30 yasina geldigin halde bile sozlesmen fesholunuyorsa, artik umitle bakacak bir gelecegin de kalmamissa dunyan dar olur.

oysa ki ne hayaller kurmussundur, ustune ne hayaller kurulmustur veya... genc iken fazla degil 2-3 yil turkiye'de top oynarim demissindir, sonra ver elini avrupa, gelsin sadece adinin gectigi bolumu anlayabildigin yabanci gazete mansetleri gitsin bonservis paralari. hatta cocugunu bile orada okutup onu aristokrat sinifina sokup sulalene bile cag atlatmayi duslemissindir belki de ama nafile. sonucta 1 lige cikan her takimin seni 2. ligde baska bir takima gonderdigi hatta gondermeye bile zahmet etmeden, sana kulup bile bulmadan sozlesmeni feshettigi topcusundur.

"yine bana husran yine bana hasret" der, kurulacak hayalin bile kalmamis sekilde vurursun kendini ufka..

arada sirada bir gencin "abi ben seni hatirliyom yaa, su macta soyle oynamistin da soyle gol atmistin" demesi coldeki vaha gibi bir teselli olur sana. sonra o da gecer gider.

tatminkar bir tazminat soz konusu ise yasanmayacak burukluktur.