bugün

Shakespeare’nin aşkın ölümsüzlüğünü anlatan sonesi.

Kendi Çevirim.

Sana ruhumun ne kadar inançlı ve sadık olduğu göstermek için ne yazabilirim ki henüz yazmadığım ?
Daha ne söyleyebilirim, ne yaratabilirim aşkımı ya da değerini anlatmak için ?
Hiçbir şey kalmadı güzel çocuk.
Ve tıpkı tanrıya edilen dualar gibi, aynı şeyi her gün tekrar tekrar söylemeliyim bu övgülerin eski olduğunu düşünmeden.
Sen benimsin, ben senin, tıpkı adını yazıtlarla gururlandırdığım ilk günkü gibi.
Sana olan ebedi aşkım yılların yüzüne tesirini kale almadı tıpkı zamanın yaralarını kabul etmediği gibi,
Aksine duygularımı hala ilk günküymiş gibi anlatmam için ilham verdi.
Görünüşün ve yaşın aşkın öldüğü gösterse de
Ben sende sana olan aşkımın özünü görüyorum.