bugün

bir işi son bitiren, bir yerden son ayrılan yahut bir yere en son varan olmaktır. ayrıca ilkokul dönemlerinde ders meraklısı olan ya da öğretmen tarafından görevlendirildiğinden şüphe edilen, tenefüs bitiş zili ardından diğer arkadaşlarına sınıfa kadar yarışarak sınıfa gitmeyi eğlenceli hale getirmeyi amaçlayan çocuğun seslenişinde geçen sözcük gurubudur.

(bkz: sona kalan donakalır) ya da (bkz: sona kalan dona kalır)

bu tipleri oldum olası sevmem. sınıfa gitmeyi bile yarış haline getiren ucubelerdir. kilo fazlalığımdan dolayı kaybetme duygusunu daha o yaşlarımdayken aşılamış arkadaşlar(!)dır.