sokaktan geçerken yardım isteyen teyze

fulya civarında rastlamıştım geçenlerde bu teyzeye. alabildiğine dik bir yokuşun başında, aşağıya inemiyordu. "evladım bir araba durdur da beni indiriversin" dedi. dedim teyze gel senle biraz koşalım. tuttum teyzemi kolundan ver elini yokuş. pek koşamadık ama yavaş yavaş tin tin iniverdik aşağıya kadar. çok sevinçli çok mutluydu. "adın ne yavrum?" dedi, söyledim. "çok teşekkür ederim evladım, allah razı olsun. eve gidene kadar dua edicem sana." dedi. o tin tin evine gidene kadar çok hayır duası almışımdır eminim. o kadar içten, o kadar sevimliydi ki, mutlu olmamak elde değildi. çok seviyorum bu teyzeyi. yardım edeni çok olsun.