sokaklardaki dertli banklar

görsel
Ben bu bankı kendimin sanıyorum.gün içinde uğrayanların ruh hallerini analiz etmeyi kendime görev edindim. öyle herkesi de kabul etmek gelmiyor içinden işin açığı. kendi kendine konuşmayanın,parmaklarını sayıp küfür etmeyenin, efendi efendi oturanın işi yok orada.ayrıca bir kişiden fazla da kabul etmiyorum ve sabahtan aksama kadar işgal edemezsiniz de orayı. tam dört kez yenilendi kendisi.boş olduğu zamanlarda canını yakmak isteyen çok oldu. araba ile çarptılar, üzerine kendilerince mühim isimler kazıdılar hatta bazen de yaktılar ama o her seferinde yeniledi kendini.vazgeçmedi mutsuz, yalnız insanlara kucak açmaktan. kim bilir ne anılar biriktirdi diye düşünüyorum bazen. kim bilir kaç kişiyi teselli etti, kaç kişiye hayat güzel diye umutlar verdi.ama en çok kaç kez siktir çekti yükünü taşıdığı arkadaşına onu merak ediyorum.işte böyle bir dertli bank kendisi.

vay amk banklar da dertleniyomuş ya la...

görsel
hadi iyisin bu aksam da yalnız değilsin.

görsel
biliyorum dün gece biri kalbini fena kırdı. senin ne düşündüğünü önemsemeden kullandı bedenini biliyorum. sonra da gelip tüm gece Özür diledi.'tamam boşver' desen de sesindeki o buruk ton ele verdi seni.gelip, yanına oturup sabaha kadar 28 tane sigara içti biliyorum.sense sevmezsin sigarayı, korkarsın sana zarar vereceğinden ama zaten seni incitmekten pek de çekinmeyip sonra özürler dileyen biri oturuyor yanında. sıkıntılı bir gecenin sabahında hala onarılmamış kalbin 'artık yeter kov şu salağı'demeye başladığında dayanamayıp bir süre yok olmasını rica ettin ondan ve buğulanmış gözleriyle mecbur kabul etti o da.ama sana değer veriyordu, sen onu her gece kabul eden, yargılamadan dinleyen tek varlıktın.aslında sana önem veriyordu ama anlık duygularının esiri olmuştu. ama sen bu kez farklı düşündün.içten içe kızdın bu kez anlayışsızlığa, onu bir süre görmeme kararı aldın.ve biliyorum ki altı çizili verdiğin kararlardan asla geri dönmezsin.

bir müddet sonra uzaktan göründü seninki.bir araba dolusu karanfil almıştı sana, kendisini affettirmek için,renk renk.onu ve çiçekleri görünce ne hissedeceğini bilemedin.bir insan daha salak olmaz diye düşündün önce.kendini affettirmek için senin soyundan olan onlarcasını katletmişti.özrü kabahatinden beter dedikleri bu olsa gerek dedin kendi kendine.yanına geldi ama ona bakmadın bile.tek söz söylemeye hakkınız yokmuş gibi bir süre beklediniz ama ne o gidiyordu yanından ne sen kabul ediyordun çiçekleri.sonunda dayanamadın ve 'bunun adı sıvamak'dedin duydum.o an anladı ne yaptığını, bir sana bir arabaya bir de titreyen ellerine baktı ve sigarasını bedenine söndürüp hızla uzaklaştı yanından. canın yandı biliyorum. fiziksel acılara hep dayandın ama şu anlaşılamamak meselesine bir türlü alışamadın görüyorum. bir gün aradığını bulacaksın biliyorum, en çok sen hakediyorsun tüm o sabrınla görüyorum. öfkelenme, sabret.hiç olmadı kendimi hazır hissettiğim bir gün ben geleceğim yanına, ama biraz daha zaman ver bana.