bugün

Holywood filmlerindeki sistem eleştirisinin altın kuralıdır. Sistem ya filmin sonunda yıkılamaz ya da yıkılır ama insan üstü çabalarla yıkılır. izleyen de bu sayede "bende sistemi yıkacak göt yok" fikrine kapılır.
bazı örneklerde, sistemin içinden gelen, hatta aktif olarak sistemin, dolayısıyla problemin bir parçası olan karakterin, ters giden düzeni (muhtemelen kişisel seviyede sarsıcı bir olay yaşayarak) farkedip, gidişe dur demesi ve bir sosyal "uyanış" yaşamasıdır.

(bkz: fahrenheit 451)
(bkz: 1985)
(bkz: equilibrium)
Sırf filmi izlediğimizden değil, zaten bizde sistemi eleştirecek göt olmadığından öyle düşünüyoruz. Yoksa her önüne gelen sistem yıkardı anasını satayım.
Arkadaş profilimi niye kurcalıyorsun hadi kurcaladın niye uplıyorsun hadi upladın niye beni eleştiriyorsun zaten 13 saat yol gelmişim.