sevmek hiç bu kadar acı vermemişti

sevipte karşılık bulamayan bir kişinin haykırışı.

insanlar durmadan sevgiden, onun güzelliğinden bahsetmiştir durmadan. herkes birini bir şeyleri sevmiştir bir şekilde bense onu delicesine sevdim. Halbuki düşünmeden sevilen şeyler benim için sıradandı.

hayatımın tamamı olan şu internet sayesinde sevdim. internetin vazgeçilmezliği tartışılmazken ben onu o şekilde tanıdığım için değil ondan uzaklaştığım için nefret ettim. ben hayatım boyunca yapamadığım her şeyi internetle yapmıştım o olmasa ben yine sadece o güzelliğe seyirci kalacaktım belki de. her şey "o an" hislerimi söylediğimde başlamıştı, tepkisi şaşırmak olmuştu sadece şimdilik. işin aslını sonradan öğrendim tepkisi şimdilik değil bir ömürlükmüş. "o" olanlara şaşırırken bense vazgeçemiyeceğim tek şeyin o olduğunu düşünüyordum artık. hayal kurmak için oluşan en ufak fırsatı bile değerlendirerek, onu yanımda hayal ediyordum. sonraları* acaba o beni hiç düşünüyor mu hayallerinin ufak bir noktası olabilir yor muyum demeye başladım kendi içimde. aradan günler, aylar, hatta yıllar geçti bir masal misali...
konuşmalarımızda gecen sözler beni ona sevgimi haykırışım etrafında dönüyordu. "o" beni senin kadar seven biri olabileceğini tahmin etmiyorum derken benimle olan her şeye "hayır" diyordu. her "hayır"da ben bir kez daha yıkılıp yeniden başlıyordum hayallerime yine bir konuşma yine aynı şeyler etrafında... hiç mi? hiç mi? ihtimal yok mu? dedim benim için, "hayır" dedi fazla düşünmeden işte "o an"da hayatım değil, sadece içinde onun olduğu bölümler bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden hayallerimden sanki çünkü hayat onunla başlamıştı benim için. bu kadar kolay mı? dedim tekrar hayallerimin tamamını söndürmemek için. o kadar kolay değil ama yine de hayır dedi... ve olanlar olmuştu, bitmişti sanki bütün olanlar hayaller, bir insan hayalleri olmadan yaşayabilir mi? hayır işte bu olmaz. her şey olup bittikten sonra;

sevmek hiç bu kadar acıtmamıştı dedim...

ya hayatım bitecekti ya da hayallerim. ne de olsa insan hayalleri olmadan yaşıyamazdı...

duygularını anlatan bir genç...

(bkz: imkansız aşk)

al götur benı de buralardan
bu soguk sehırden,
sensızlık kokan bu kaldırımlardan
cek benı bu kör karanlıklardan
bu yalnız gecelerden
yalnız uyanıslardan
al gotur...

sensızlık hıc bu kadar acı vermemıstı
yuregıme.
asktın sen
uzaklarda,ulasılmazlıklarda;
huzundun sen en derın yerde
nefesımı kesen de bana can veren de sendın
şimdi yoksun,bılmedıgım uzaklardasın
bensız bır yerde bensız sabahlara acıyorsun gozlerını
sımdı anladım sevmek hıc bu kadar acıvermemıstı
ask,sen hıc bu kadar acı vermemstın ruhuma bedenıme
hadı gel
ve al gotur benı bu sehırden...
sensızlık canımı acıtıyor.

(bkz: asik olunan kisinin baskasiyla evlenmesi)

(bkz: bir sevmek bin defa ölmek demekmiş)dizesini hatra getiren başlık.