bugün

Ona 10 yaşımdan beri aşıktım, tamam abartayayım aşık gibi bir şeydim. Bayram ziyaretlerinde bize geldiklerinde kalbim yerinden çıkacak gibi olur, misafirlikte sıçası gelmiş ergen gibi kıvranırdım. O kadar sene en fazla merhaba diyebildiğim tek insan evladı. Hani utangaç biride sayılmam ha ama Ayşe'ye gelince öyle. Anaaa adını ifşa ettim. Sktir et neyse. Babamın halasının oğlunun evladı kendileri, kız sarışın bilinçaltımı skim çocukluğumda onu gördüğümde barbie bebekler aklıma gelirdi.

Neyse lafı fazla uzatmadan konuya gelelim. Artık ikimizde büyüdük at gibi olduk, üniversiteyi kazandık hemide aynı şehri.Tam dört senem her tramvaya bindiğimde onu acaba görebilir miyim diye etrafı gözleyerek geçti. Ama yok hiç göremedim. Yine bir sabah uyandım (hep uyanırım) sıkıntı hat safhada nedendir bilinmez son bir haftadır hiç olmadığı kadar onu düşünüyorum yine (bkz: Cemal Süreya) abimize sarmışım (bkz: sana giden yollar kapalı)hesabı. Bu kıza nasıl ulaşabilirim diye düşünürken aklıma bizim üniversite topluluğunun 9 nisandaki programına davet etmek geldi aklıma (komplimana bak amk) velhasıl kelam facebooktan ekledim ve yarı resmi yarı hevesli bir mesaj yazdım.

Şimdi en berbat ana geldik. Bekleme. Bekle bekle 1 saat filan sonra mesajda göründü ibaresi belirdi. Ama ne mesaja bir cevap var ne de arkadaşlık isteğine o an ki halime en iyi anlatan ise, http://www.diziler.com/resimler/80000/80323.jpg bu görüntüdür.

En azından bir cevap atsaydın bee zalım, olumlu olumsuz hiç fark etmez bir cevap...

Şimdi ise cemal abimle aramız hiç olmadığı kadar iyi...

vesselam...
(bkz: sikilen kızın sevmesi)
güncel Önemli Başlıklar