sevgilinin yanında susmak bir şey konuşamamak

bilmiyorum 21. yüzyılda ne kadar tanıdık gelir ama aslında bu gerçek sevgidir. bunu ben demiyorum osho diyor ve ekliyor bir insan arkadaşlarıyla dostlarıyla her şeyi aralıksız konuşabilir yani sohbetin dibine vurabilir gayet normaldir. fakat karşınızda gerçekten ''sevdiğim'' dediğiniz insan varsa konuşma eylemi istediğiniz gibi gitmez çünkü onu gerçekten önemsiyorsanız arkadaşlarınızın yanında olduğu gibi ağzınıza ne geliyorsa söyleyemezsiniz. kelimelerinizi keskin bir elekten geçirmek zorundasınızdır.
ayrıca dili ve konuşmayı ilkellik olarak tanımlar osho yani suskunluğun ardındaki sevgiyle kıyaslanacak olursa. ve eğer karşınızdaki kişi sevdiğiniz insan ise gözler aşkı dilden daha iyi anlatır. gözlerde yalan olmaz gözlerde kelime üretmek kaygısı edebiyat kaygısı olmaz uzun lafın kısası eğer sizde sevdiğiniz insanın yanında çok konuşamamaktan şikayetçi iseniz bırakın şikayet etmeyi bu her insanın başaramadığı bir sevgi yoğunluğudur keyfini çıkarın.

O anda rahatsiz olmuyorsaniz eger ciddi bi iliskinin icerisindesiniz demektir. Pulp fiction da bi diyalog vardi bunla ilgili cok guzel.

normaldir. gözlerinin içinde kaybolmak varken, neden konuşup o anı mahvetsin ki insan?