bugün

Herhangi bir şeye benzemez sevdiğiniz birini kaybetmek! kaybetmeden önceki sen ile kaybettikten sonraki senden eser kalmadığının gerçekleridir bazen. sevilen kişiyi, birlikte yıllarını, çok tanıdığın kendini de kaybetmektir. insanın kendine yabancı olması, bir bitiş çizgisinden sonra sanki başka biri olması yılanın kabuk değiştirmesi gibidir... sevilen kişiyi kaybetmek kendine yol açmaktır, zorunlu bir vazgeçmektir hayal ve ümitlerden... Hiç bir şeye benzememesidir sevdiğin kişiyi kaybetmek... çünkü, hiç bir şeye benzemez en sevdiğin şeyi kaybettikten sonra bulacağın kendin! Gittiğinde... Düşlerin yarım kalmasıdır, gülüşlerin yarım... sözlerin.... şarkıların... mutlulukların yarım kalmasıdır..... denizin, güneşin, yaşanılan şehrin, aldığın nefesin, dünya' nın dönüşünün anlamsızlığına inanmaktır...
inanmazsın kabul etmezsin öldüğünü, hastaneyi birbirine katarsın cansız bedenini görmek için aslında o sırada aklından geçen yalnızca, böyle bişey yok ölmedi kandırıyorlar beni düşüncesidir. kabus dolu günler başlamıştır sonrasında. her türlü kötü duyguyu yaşatır insana. yıllar geçer ,zaman geçer sen ölüm haberini aldığın ilk günkü hissiyatını aynı derecede yaşarsın unutmazsın tabikide, sadece hayatındaki önceliklerinden ötürü daha az odaklanırsın o kadar. tek avuntun rüyalarında seni teselli etmesidir sabrının tükenmekte olduğu, isyan etmeye başladığın anlarda.