bugün

topluluk içinde bir arkadaşınıza yaptığınız esprinin, o kişi vasıtasıyla sınıftaki diğer kişilere duyrulması, herkesin kahkahalarla gülmesi ve esprinin ortam malı olması durumu. berke can çok komik çocuktur, espriyi yapan siz olmanıza rağmen odur "ne komik çocuk" olan. tiksinirsin o adamdan, soğursun bir anda. çıkıp "arkadaşlar bir dakika buraya bakar mısınız, bu esprinin asıl sahibi benim" diye haykırmak istersiniz, daha çok gülerler. komikliğinize değil salaklığınıza.
kendine güveni az olan ergenlerin sıkça başına gelen durumdur. gerçi bu espriyi sesli yapsanız bile popüler biri olmadığınızdan fazla gülünmez ama sınıfın çakalı çukalı yapsa millet gülmekten çatlar. bu işler böyledir yiğen.
en sinir olduğum konulardan birisidir. kendisi düşünemeyen ve hiçte komik olmayan insanların ordan burdan facebooktan sizden çalarak ortada kendını komık göstererek gezmesi ve en kötüsü sizin fikirlerinizi kendi düşünemiyormuş gibi çalmasıdır.
(bkz: bu konuda telif hakkı mı alsak ne yapsak)
delirtir. kafayı yedirtir. aşırı doz alınması halinde cinnet geçirmek gibi bir yan etkisi olabilir.