sessiz gemi şiirindeki inanılmaz mantık hatası

sabah sabah aynştaynlığımın zirvesinde olmamdan mütevellit sizin kafanızı açmaya devam ediyorum gebeş kardeşlerim. konuya gireyim, muazzam akıl tutulmanızdan uyanın..

--mantık hatasından sıpoylır--

bir cok gidenin her biri memnun ki yerinden,
bir cok seneler gecti; donen yok seferinden.

--mantık hatasından sıpoylır bitti--

görüldüğü üzere şair burda bayrağa sesleniyor. adamların dönmemesini memnuniyete bağlayan şair inanılmaz bir hata içerisinde. ölen adam nası geri dönsün reyiz? belki adam cayır cayır yanıyor, dönmek istiyor ama dönemiyor. memnun değil belki. ama sen memnuniyete bağlayınca genç dimağları yanıltıyorsun üstad. bir dahaki zeka dolu entrymde görüşmek üzere. yakında, aslında uçakların düşmesi gerektiğiyle ilgili bi şeyler yazmayı düşünüyorum. ama bu baran halimle yazarsam, o andan itibaren uçakların düşeceğinden korkuyorum amk!

bayrağa seslenilmiyor bu şiirde; ölenler için de yazılmış bir şiir değil...

yahya kemal nazım hikmet'in ressam olan annesi celile hikmet ile yaşadığı yasak aşk için yazmıştır.

aramızdaki bir aynştaynı daha ortaya çıkarmış aslen hüsn-i talil denilen bir söz sanatı olan mantık hatasıdır. güzel nedene bağlama olarak açıklanabilir. yoksa ölenin niye zombi olup gelmediğini hepimiz biliyoruz zaten.
evet o ikinci aynştayn da benim.