bugün

taa çocukluktan beynimize işlenmiş bir kod.

topun sahibi daima forvet oynardı, hatırla! o kaleye en son geçerdi, hatırla! hatta kaleye hiç geçmezdi, hatırla! hayvan gibi vurup topu olmayacak bir yere kaçırdığında "aynı hızla" gibi bir muameleye maruz kalmazdı, hatırla! ve müezzin akşam ezanını okuyup o'nu annesi çağırdığında maç oracıkta biterdi, "beşte devre onda biter" yalan olurdu, hatırla!
(bkz: bu sitede elit insanlar oturuyor)