bugün

sergi gezerken karşılaşılan ilginç bir durumdur.

böyle en entellektüel kılığa bürünerek sergi gezilir. insan portrelerine gelinir. o anda birden dile gelir tablo. ''ne bakıyosun lan'' der. tabloyla tablo olmak istemezsiniz ve acele bir işinizin çıktığını söyleyerek sergi alanını terk edersiniz.

böyle kaba tablolalarla aynı yerde durmak yanlış olurdu zaten.
insanı insanlıktan çıkarıp tabloya sokan tahrik unsuru.
daha kibar ve nazik tabloları gezmenin gerektiğinin anlaşıldığı andır.
(bkz: monalizanın edebini bozması)
-ne bakıyon lan !!!
-yok abi ben yanındaki mona lisa'ya bakıyordum
-orda hop dedik yengen lan o senin.*
tabloyla kavga etmeye kadar gidecek durumdur.