bugün

(bkz: lan o değil de bir benn vardı ne oldu ona)
yakında sayıları hızla ve çığ gibi artacak hayranlarımından ve de çevremdeki diğer insanlardan sıkça duyduğum, biraz memnuniyet uyandıran biraz da alter egomu tatmin eden sınıfsal açıdan oldukça altımda kalan bir haykırış.

küçüklüğümden beri sürekli bulunduğum ortamların en popüler ve olmazsa olmazlarından biri oldum. tüm organizasyon ve birlikteliklere önayak oldum. ama şu ana kadar bunu sözlüğe taşıyabilmiş değilim. bu da bende inanılmaz bir depresyon ve looserlık duygusu yaratmakta. ayrıca bi de beni içine alacak, tatmin edecek, ağırlığımı kaldırabilecek bir zirve ya da toplantı-organizazyon da bulamadım burada. salt ismi bile yetecek bir zirvede yer almayı ve beni sevenlerle imza günü düzenleyerek bütünleşmek-kaynaşmak istiyorum. bu fırsatı bana sağlayacak yazara ya da sıradan bir kişiye çok güzel ve özel hediyelerim de olacak. yan yana resim çektirmek, arkasını imzalamak vs. vs. ileride hava atıp kendinizle gurur duyabileceğiniz anılar olarak zihninizde doyumsuz bir lezzet olacak bu. neyse.

yalnız şunu da eklemeliyim ki, beni heyecanlandıran ve içinde yer almayı istediğim oluşumlar yavaş yavaş beliriyor. katılırsam zirvede tüm fotoğraflarım, asi hallerim görülebilecek. sabırlı olun. benimle tanışmak ve görmek emek ister. hepinizi çok seviyor ve nefret ediyorum. son cevabım, tabii ki hayır.

zeki ve bilgili birinin kaleminden çıktığı çok belli olan bir yazı daha. inanamıyorum sana franky ya.