bugün

bir anne-baba klişesidir efendim.

mesela benim fizik dersim falan çok kötü, karnemde ha bire 1 geliyor. açıkçası öyle 4 yıllık bir üniversiteye de girebilecek potansiyelim yok.

buna rağmen babam tüm iyiniyetiyle gelip,

- olum sen yeter ki okuyacam de, ben para bulup buluşturur seni özel derse de gönderirim, dershaneye de.

diyor.

onların tüm iyiniyetine karşılık veremem beni gerçekten üzüyor. bu cümleyi her duyduğumda, kendimi daha da kötü hissediyorum.
babamın en sevdiği cümledir kendileri. keşke bu kadar sevmeseydi de ben de bokunu çıkartmasaydım şu okuma işinin.
bana kimse bu cümleyi demediği için mi okudum acaba sorunsalı.