bugün

aslında "kendisine selam verdiği eski öğrencisini takmayan öğretmen" tarzı bir başlık açacaktım ama malım karakter sınırı...

dün itibariyle başıma gelmiş, birazcık sap gibi kalakaldığım durumdur. Okula gitmek için herzamanki gibi belediye otobüsüne bindim ve otobüsün en arka tarafına geçtim. yer olmadığı için ayakta yolculuk ediyordum... şöyle başımı çevirdim ve ilkokul öğretmenlerimi gördüm. biri bilgisayar öğretmeni, biride ilkokul 1.sınıftan 8.sınıfa kadar gördüğüm, hep yan sınıfımın sınıf öğretmeni.

ilkokulum evime yakın olduğu için, bunların ne işi var burada demedim tabi. yanlarında iki tane daha öğretmen vardı, yani öyle sanıyorum ve konuşuyorlardı kendi aralarında. konuşmalarının bitmesini bekledim bir merhaba demek, hal hatır sormak için. okadar emekleri vardı üzerimizde. neyse biraz sonra sessizlik sağlandı ve hepsinin yüzüne bakarak "merhaba hocam nasılsınız" dedim. bu cümlemin üzerine ilkokulda hergün gördüğüm öğretmenim "sanada merhaba" dedi ve yandaki öğretmen arkadaşıyla konuşmaya devam etti... bu cevabın üzerine ben mal gibi kaldım ortada ve üzüldüm tabi. insan hiç değilse sen nabıyorsun derdi tanımasa bile... daha sonra bilgisayar öğretmenim devreye girdi onunla muhabbet ettik. adımı unutmuş olabilir ama beni tanıdığı için mutlu oldum...

kötü bir anı olarak tarihe geçti.
kibirinden ötürü arabası çizilesi ilim insanıdır.
anlam düşüklüğü içeren başlık. selam veren öğrencisini takmayan öğretmen olması lazım.
(bkz: başlık açma özürlü yazarlar)
üniversite de bile o hödüklerden (kadın, erkek farketmiyor) bolca var..

onlara karşı içimizden geçenleri bilmelerinin artık zamanı geldi..
(bkz: cay da istemiyorum yeter ki bi siktir git)

bide şu var:
başlık olmamış ama biz anladık
nasıl beceriyorsa artık, hem selam veriyor hem de takmıyor.
(bkz: türkçesi zayıf yazarlar)
Böyle bir ifadeyi kullanabilen öğrencisine sınıfta Türkçe dersinden fazlasıyla takacaktır.
[polyanna mode on]
öğrencisini duymayan öğretmendir.
[polyanna mode off]