bugün

yazmayalı çok oldu. yazmayınca insan kendine birikiyor. aslında kendine birikmek boşalamamak kadar kötü. spermler sarıya döner iltihabi bir hal alır. nerden baksan ahmakça..doğaya karşı gelmeyin ama doğayı da zorlamayın fazla. başa bela... bilirsiniz her şeyin bir tepe noktası vardır. bayırı çıkarsın tepeden aşağıya bakmadan inersen ölüme bir adım daha yaklaşmışsındır. onun gibi bi' şey. denge neydi bence denge işte bu tepe noktaları arkadaş. gidersin kurulursun sonra yeni denge noktalarına yol alırsın. insanın amacı yerine amaçları olmalı di mi? amaç diyince neden para geliyor akla. oysa bir çakmaktaşından çıkan kıvılcıma bakar. bugün bir film izledim into the wild diye. eleman doğa doğa diye tutturdu anne babasına kızmış sözde. gitti alaskaya orada açlıktan geberdi gitti. kızkınlıkla genel şeyleri unutuyor muyuz. neden bu kibir? herkes birbirini alaşağı etmek için uğraşıyor. oysa şu hayatta yalın bir kaç şeyden başka her şey yalan. ölmek onlardan biri ama onu erteleme için yapılan ara gerçekler en güzeli. ara sıcaklar gibi eheh.
+ ii günler.