bugün

bazı filmler vardır arkadaşlar arasında izlerken anlatmak dahi kafi derecede olumlu bir hava yaratır. özellikle sanatsal bir filmse aldığı oscarlara binaen bahsedilmelidir ondan. bu bir nevi entelektüel görünme çabasıdır. zorunluluktur. herkes beğenmiş ya sende beğenmelisin o filmi zorunluluğu. anlatılacak ortama hava basılacak. nasıl bir görüntüydü o? izledin mi o sahneyi? bulutlar, gökyüzü, doğanın naifliği... budur işte! böyle anlatılmalı o yalnızken ne kadar uzun tutulmuş dediğin içini sıkmaktan beter yapan o sahne. baktın içini çok sıkıyor biraz ileri sardırırsın ne de olsa çok statik bir film... bir şey kaybetmeyiz. diyalog falan olursa açacağım geçer içten. gökyüzünü çek çek bitirememiş yönetmen ertesi gün üff diğer filmleri de görmeliyim yönetmeni olur.
bakarsanız 3 dakika ileri sardırmışsınız gene de dağın tepesinde fotoğraf çekiliyordur lapa lapa kar düşmektedir. filmi ileri sardırmaktan kırpıp yarı yarıya dakika tasarrufuna gitmişsinizdir. film elinizde hemen hemen kısa film oldu çıktı. fakat gönlüzünü hoş tutun. sokağa çöp atmıyorum edasında takılıp yalnızken atıvermek hesabı yalnızdınız. ileri sardırmalarınız aramızda kalacak.söz!
(bkz: mini çakal)*
Film özelikle babayla izleniyorsa sizin için çok fena ve zorlaştırıcı bir tutumdur. Lakin babayla bir sanat filmi izlemeye çabalamak zaten bir hatadır,nerde bunun aksiyonu diye size sordukça filme konsantre olmazsınız, lakin babanın elindedir kumanda burda diyolog yok adam çekmiş işte çeri çöpü,otu boku,dağı çakalı, ne var bunda yani ileri saralım; biriyle konuşmaya başlayınca açarız der ve sizi sizden alır götürür, filme ne konsantre olabilir ne de filmden bi bok anlayabilirsiniz. diyolog geçmedikçe filmde baba çoşar ve daha da hızlı sarmaya başlar bikaç diyologta arada kaynar; ya baba aç şunu bak diyoloğuda kaçırdık dediğiniz halde iki kelimeden bişey olmaz der sizi iyicene çileden çıkarır,hay ben aklıma sıçayım senle oturup film izleyende kabahat dersiniz içinizden bir daha izlenecektir o film mecburen, çünkü hiçbişey anlaşılmamıştır. film zaten 2 saat sürüyorsa, olmuştur yarım saat.sonunda sorar baba ne oldu şimdi bu filmde ne anladın sen bundan, ne biçim film anlamsız bitti sonu der, sizde çileden çıkmış vaziyette biz film izlemedik ki babacığım fragmanını izledik der; dalga geçer sinirden gülersiniz. Ve alıp dvd yi odaya çıkar tekrardan izlemeye koyulursunuz. Tabi bazı filmler gerçekten sıkıyor bunaltıyor yeter bitsin o sahne diyorsunuz ama bu kadar da ileri sarılmaz ki yahu..
hele fransız yapımı olanlarında zaruri olan eylemdir. mesela bir sahnede iki kişi karşılıklı sandalyelere otururlar ve 15 dakika boyunca birbirlerine bakarlar...
sinirlerinize güveniyorsanız normal yolla izleyin.