bugün

onuncu yüzyılda deylem ve âzerbaycan’da hüküm süren hânedan, müsâfirîlere, sallarîler ve kengerîler de denir.

âzerbaycan’daki sâcoğulları türk hânedanının çöküşünden sonraki iktidâr boşluğunu dolduran kengerîlerden muhammed bin müsâfir, onuncu yüzyılda deylem’e hâkim oldu. deylem’in târom ve semîrân’daki önemli kalelerin sâhibi oldu. muhammed bin müsâfir 941’de ölünce, hânedân iki oğlu arasında bölündü. vahsûdan bin muhammed, deylem’de kalıp, kardeşi mervân, arran ve hazar denizi kıyısındaki derbend’e gitti. onuncu yüzyılın sonlarında hâkimiyetleri zayıflayan müsâfirîlerin son temsilcileri, 11. yüzyılda muhtemelen alamut ismâilîleri tarafından ortadan kaldırıldı. bölge, bu devirde kurulup, gelişen büyük selçuklu devletinin hâkimiyetine girdi.

müsâfirî hâkimleri:

muhammed bin müsâfir (916-941)

birinci merzubân (941, âzerbaycan ve arrân’da)

vahsûdân (941-957, târom’da)

birinci cüstân (957-960, âzerbaycan’da)

birinci ibrâhim binmerzubân (960-966, târom’da)

ikinci merzubân bin ismâil (966-997, 984’e kadar târom’da)

ikinci ibrâhim bin merzubân (997-1029, târom’da)

ikinci cüstan bin ibrâhim ('-1045 lerde hâlâ hâkimdi.)

müsâfir bin ibrâhim ('-1067’lerde hâlâ hâkimdi.)